piątek, 14 listopada 2014

Rozdział czwarty

Oczami Susanne:
Sobota, Sue wraz z siostrą wybrały się na zakupy. Później udały się na małe ciastko i herbatkę do pobliskiej kawiarni. Rozmawiały prawie normalnie, z małymi przerwami na wspólne docinki z obydwu stron.
- A ten Luke? - zapytała Alex - Widziałam was parę razy razem, cóż, jak na ciebie to chyba nie najgorszy - zaśmiała się.
- O co ci chodzi? - wkurzyła się trochę - Nie było mnie dzień w szkole i dał mi lekcję, co miałam nie przyjąć?
- Nie no, nic takiego nie mówię.
- Ale za to ja widziałam jak przy tobie kręci ten, no... Alan. Całkiem nie zły, nie? Hyh, na ciebie to chyba nie najgorszy.
- Taa - zaśmiała się - jest głupi, a ja tylko z nim gadam. Ma grać Romea i razem ćwiczymy. Ah, ah, ah! Słyszałam, debilu, że masz grać panią Kapuleti. O jejciu, jak ty będziesz wyglądała! No już mnie rozwala, hah!
- Przestań, będę twoją matką i będziesz się mnie słuchać - Alex pokazała dziwną minę i zaczęła.
- Będziesz starą pomarszczoną matką - Sue zrobiła tą samą minę.
- A ty - nie wiedziała co powiedzieć.
- Wiem kim będę - westchnęła - Będę głupią idiotką, która zabiję się dla miłości, no to jest psychiczne! - zaśmiała się.
- O Boże, ty nawet nie rozumiesz, że tu chodzi o prawdziwą miłość? - Sue poprawiła sobie włosy.
- Taa, noo. Ja raczej bym się nie zabijała.
- Jesteś kompletnie wyprana z uczuć - zbeształa ją.
- Może - powiedziała od niechcenia - Ale za to ja będę śliczna, a ty to wiesz.
- Wal się - rzuciła i wyszła.
- Nie prze-kli-naj! - przeciągnęła długo - Debilu!
 
Oczami Alexis:
Była właśnie na pierwszym spotkaniu teatralnym. Była tam też Sue, Alan, Kaleb, Rebekah, Liam, Jo, Amy, Lara i wiele innych osób, które uczestniczyły w spektaklu.
- Wiecie, że uważam, że jesteście wyjątkową klasą - zaczęła nauczycielka.
Miała około 30 lat i każdy ją lubił, pozwalała do siebie mówić po imieniu, ale nikt z tego nie korzystał. Była na luzie, a jej ulubioną klasą była klasa Alex, w końcu była ich wychowawczynią. Kochała swoją klasę za poczucie humoru i to, że zawsze było ich pełno i do wszystkiego byli gotowi.
- Więc ten spektakl też będzie wyjątkowy - Sue westchnęła - To nie ma być jakieś nudne jak w książce, bo dla wielu z was takie jest.
- Dokładnie - szepnęła cicho Alex.
- Więc zrobimy z tego coś śmiesznego. Będzie to coś w stylu musical'u. Oczywiście i którzy grają pierwsze skrzypce - uśmiechnęła się w stronę Alexis - będą mieli najwięcej do nauczenia się. Mam jednak nadzieję, że sobie z tym poradzicie.
- Oczywiście, proszę pani my byśmy nie dali? - zaśmiała się.
- Wiedziałam - uśmiechnęła się - Proszę, już się zajęłam wszystkim, ty tylko macie się nauczyć, okay? Dziś już zaczynamy, ale tylko od czytania i wejść, bo tego na prawdę jest dużo. A jeżeli chodzi o scenę to na jutro będzie gotowa. Mamy tylko jedną lekcję w tygodni, więc zajęłam się tym już dwa miesiące przed - powiedziała z przekonaniem.
- Każdy będzie musiał świrować i rzucać się po scenie jak oszalały? - zapytała Sue.
- Jaki oszalały? - zaśmiała się.
- Mojej kochanej - Alex przesłodziła to słowo - siostrze chodzi o to, że ona woli coś bardziej spokojnego, a ja tutaj mam coś takiego - pokazała na pewien wers - Ja tam mogę, ale ona musi, za przeproszeniem, usadzić dupę i siedzieć.
- Alex - upomniała ją delikatnie pani Katherine - Jeżeli chodzi o - uśmiechnęła się - 'usadzenie dupy' - zacytowała - To nie toleruję tego.
- O Boże - westchnęła starsza z sióstr.
 
Oczami Susanne:
Siedziała na ławce przed szkołą i przygotowywała się do kolejnej lekcji. Po krótkiej chwili przysiadł się do niej chłopak, jej (już) kolega Luke. Uśmiechnęła się do niego i zamknęła książkę, odwzajemnił miły uśmiech.
- Co tam? - zaczęła.
- Nic, przyszedłem z tobą pogadać, bo wiesz - chciał dokończyć, ale nie mógł.
- Bo mnie lubisz - zaśmiała się - Nie no, żartuję. Nadal problemy z twoją matką?
- Tak jakby, nie mam z nią kontaktu, więc pewnie o mnie zapomniała - westchnął, ale na jego usta znów powrócił 'bananek' - Tak przy okazji.
- No?
- Jestem twoim przyjacielem, nie?
- No, chyba tak.
- Więc daj się zaprosić na potańcówkę w sobotę. Pierwszaki organizują, może poszłabyś ze mną?
- Może - uśmiechnęła się, w oddali zobaczyła zbliżającego się do niej Jessie - Oczywiście, że tak.
- Susanne - zaczął chłopak, który dopiero teraz przyszedł - Czy miałbym zaszczyt zaprosić cię na imprezę, która odbędzie się w tą sobotę? - powiedział teatralnie.
- Ty ledwo masz zaszczyt do mnie mówić, a co dopiero gdzieś zapraszać - na słowa dziewczyny Luke zaśmiał się.
- A ty co? - zwrócił się do niego i znów spojrzał na wiedźmę - A, to wy? Wolisz jego? Błagam, może nie jestem najuczciwszy, ale to nie najważniejsze, Sue - podszedł do niej bliżej, zaczęła się śmiać - Najważniejsze jest do uczucie do ciebie - znów udawał, co jeszcze bardziej rozśmieszyło Sue i jego samego.
- Jes, uwielbiasz robić z siebie takiego debila - do rozmowy włączyła się Alex ze swoją przyjaciółką Rebeką.
- Al - Jessie uśmiechnął się do niej - Może - przerwała mu.
- Może nie - zaśmiała się.
- Znajdź sobie jakąś łatwą laskę się ciesz, masz kurde problem. Ups! Już żadna cię nie chce przykro mi - Beka rozśmieszyła wszystkich.
 
Oczami Alexis:
Szła korytarzem na swoją kolejną lekcję, przed chwilą wyszła z łazienki, bo tylko tam miała chwilę spokoju i mogła robić co chce bez czujnego oka kamer. Było pusto. Nie bała się, bo znała ta szkołę już od tak dawna. Wyjęła telefon i wyciszała go. Po chwili usłyszała coś dziwnego. Obróciła się, ale nikogo nie było. Szła dalej, znów, tym razem poczuła dziwny powiew powietrza. Odwróciła się. Obejrzała dokładnie całą przestrzeń za sobą.
- Ktoś tu jest? - zapytała, lecz nie uzyskała odpowiedzi.
Z uśmiechem odwróciła się, ale tam ujrzała czyjąś twarz, chciała wrzasnąć z zaskoczenia, ale napastnik zasłonił jej usta, wtedy poczuła dziwną reakcję na jego dotyk. Wyrwała się po chwili zamysłu i odsunęła się od niego.
- Co ty robisz? - zapytała.
- A ty? Lekcja się zaczęła - zaśmiał się Alan - Bałaś się?
- Nie - warknęła - Dobra, czego chcesz?
- Chodź, zrywamy się z lekcji i Rebekah kazała cię poszukać.
- Yhym, ty też się zrywasz? Wow, to do ciebie nie podobne.
- Przestań, moja Julio - pogroził teatralnie palcem - Bo jak nie to znajdę sobie inną.
- Oj, Romeo czemuż ty taki głupi? - zaśmiała się - Dobra, chodź, bo zaraz któraś przyjdzie i nici z tego - wyszli razem ze szkoły.
 
 
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Chyba zwariowałam! Kilka godzin i napisałam, ale co tam! Wzięło mnie, więc muszę korzystać z weny! Tak po za tym to mam pytanko; Która z sióstr się bardziej podoba? 'Odpowiedzialna' Susanne czy zwariowana Alexis? Co do następnego to pewnie długo się nie pojawi, ale tego nie jestem pewna. Trzeba się cieszyć tym co jest, papatki (chociaż w sumie jak mnie w nocy rzuci to może jeszcze coś napiszę, jestem nienormalna :* )

1 komentarz:

  1. E tam, ja się dzisiaj tam rozpędziłam, że połowę rozdziału napisałam w mniej niż godzinę :D Więc tak. Super mnie rozśmieszyłaś Alexis i Susanne w tej kawiarni. Jak widać, nie wydaje się by Luke w najbliższej przyszłości był kimś więcej dla Sue niż przyjacielem. Chyba, że tylko udaje i jest aż tak dobrym aktorem. Duży plus masz u mnie też za imiona, bo osobiście pokochałam imię Kaleb, Rebekah i Liam. Po za tym widać, że Teen Wolf i The Originals ma swoje wpływy u mnie :D Właśnie złapałam się też na tym, że nie cierpię Jessie'go i kibicuję Sue i Luke'owi. Co jest z kolei dziwne, bo w życiu nie byłam tak zaangażowana w shippowanie ludzi w opowiadaniu. Jestem ciekawa czy któryś z nich dowie się, że Sue jest czarownicą. Ech, ale ja tu tak gadam po Susanne, a nic o Alexis. Więc... Ona jest matką, tak? Trochę nie mogłam się na początku połapać. Do tego dochodzi pani na luzie. Panie i panowie, poznajcie pannę Katherine :D Więc, pani na luzie też ma plusa, za swój luz. (wow, ale ja to określiłam, brawa dla mnie) Po za tym Alexis wydaje się imprezową Eleną z 4 sezonu TVD. Tyle, że Alex jest fajniejsza. No i urywa się za szkoły. Z Alanem, którego niestety/stety nie lubię. Nie wiem, może to kwestia imion. Tak czy siak, nie mogę się doczekać reakcji jej siostry jak się o tym dowie, bo coś mi mówi, że nie będzie zadowolona.
    Co do pytania. To zdecydowanie jestem za "odpowiedzialną" Sue. Zawsze miałam słabość do takich dziewczyn i prawie każda moja bohaterka jest mega spokojna i zanudza, choć czasami próbuję tam wpleść trochę humory.
    Pozdrawiam i życzę weny.
    Julia <3 (ta od Romea :D)
    Ps: Nie martw się jak też jestem nienormalna. xd

    OdpowiedzUsuń